Sabtu, 26 Februari 2011

TURUQ DALAM BACAAN RIWAYAT HAFS

TURUQ DALAM BACAAN RIWAYAT HAFS


Tariq Syatibiy

Nama al-Syatibiy r.a ialah al-Qasim bin Fierruh bin Khalaf bin Ahmad al-Ruaini
al-Syatibiy al-Andalusi. Ia mempunyai dua gelaran iaitu Abu Muhamad dan
Abu al-Qasim.

Al-Syatibiy dilahirkan pada tahun 538 di Syatibah iaitu satu kota di timur
Andalus. Ia terletak 56 kilometer dari kota Balansiyah. Ahli sejarah yang menulis
berkaitannya mengatakan bahawa ia adalah seorang buta. Walaupun begitu
mereka menyifatkannya sebagai „shatibiy tidak mengenali orang yang duduk
bersamanya tetapi orang tersebut tidak syak dan ragu bahawa Shatibiy melihat
dengan kepintarannya dan tidak sekali-kali terdapat tanda-tanda bahawa ia
adalah seorang buta‰.

Tahun kelahiran dan wafat Shatibiy ialah antara 538 hingga 590 Hijrah. Dalam
tempoh tersebut banyak kejadian penting berlaku antaranya ialah jatuh dan
naiknya sesebuah kerajaan. Beliau hidup dalam dua suasana budaya yang
berbeza iaitu Andalus dan Mesir.


Begitulah al-Syatibiyy mengharungi kehidupan di Andalus di bawah
penguasaan kerajaan al-Muwahidun hingga tahun 571 Hijrah. Beliau telah
berpindah antara Shatibah, Balansiyah dan beberapa kota lain di Andalus.

Al-Syatibiy memasuki Mesir pada tahun 572 Hijrah dan ketika itu ia dibawah
kerajaan Fatimiyah yang berfahaman Syiah Mazhab Ismaili. Kerajaan ini yang
diterajui Jauhar al-Saqli membuka Mesir pada tahun 358 Hijrah lalu membina
Kota Qahirah. Kekuasaan kerajaan ini meliputi Syria hingga sampai ke al-Mausil,
bahkan ia juga menggugat khalifah Abasiyin di Baghdad.

Penduduk Mesir yang berfikiran Sunni amat tertekan lantaran kerajaan
Fatimiyah mewajibkan mereka beralih kepada mazhab Syiah. Justeru kerajaan
al-Muwahidun yang berada di Andalus dan berfahaman Sunni disebut-sebut
secara meluas di Mesir dan mereka amat merindui kepada kerajaan al-
Muwahidun yang berfahaman Sunni. Kerajaan Fatimiyah telah menyaksi di
akhir usianya dengan wujudnya faktor-faktor negatif, kelemahan, perpecahan
dan ugutan tentera Salib yang seterusnya menamatkan riwayatnya sebagai
sebuah kerajaan. Ini berlaku selepas meninggalnya khalifah yang keempat belas
di kalangan mereka iaitu al-ÂAdid Abi Muhamad Abdullah pada tahun 567
Hijrah.

Salahuddin Yusuf bin Ayub adalah pengasas kerajaan Ayubiyah. Ia adalah menteri kepada
Khalifah al-ÂAdid al-Fatimiy. Selepas kematian al-ÂAdid, Salahuddin telah
berkuasa ke atas Mesir. Kerajaan yang baru dibinanya ini dan untuk lima tahun
permulaan ia masih terikut dengan kerajaan Zinkiyah yang menguasai al-Mausil dan
Syam. Akan tetapi selepas kematian Nur al-Din Mahmud pada tahun 569 Hijrah,
Salahuddin berkuasa sepenuhnya di bumi Mesir dan kekuasaannya meliputi
Mesir, Maghrib, Naubah, Barat Semenanjung Arab, Palestin, Syria, Maubil dan
Iraq.

Kerajaan yang dipimpin oleh Salahuddin ini telah mengambil tindakan yang
cepat dengan membersih pusat-pusat pemikiran Syiah di Mesir. Beliau telah
menutup Universiti al-Azhar selama lima tahun untuk menukar sistem dan
metod pengajarannya iaitu dari Metod Syiah kepada Metod Sunni. Selain itu,
beliau juga telah memecat qadi-qadi di Mesir yang berfahaman Syiah dan orang
yang diberi tanggungjawab menjalankan urusan penghakiman ialah Sadr al-Din
Abdul Malik bin Dirbas al-Syafie dan qadi-qadi berfahaman mazhab Syafei telah
ditugaskan menjalankan semua urusan. Di sini dapat dilihat bahawa mazhab


Syafei telah mendapat tempat dalam urusan kehakiman dengan terbinanya
kerajaan Ayubiyah. Di samping itu Salahuddin juga telah membina madrasah
aliran Syafei dan madrasah aliran Maliki.

Kejayaan terbesar Salahuddin yang berhak mendapat pujian ialah kemenangan
bersama tenteranya melawan tentera bersalib. Peperangan tersebut berlaku
dalam beberapa siri dan puncak kemenangannya ialah pada tahun 583 Hijrah
ketika tenteranya mengalahkan dengan teruk tentera bersalib dalam peperangan
yang masyhur dinamakan Hittin. Kemenangan ini ialah permulaan untuk
pembukaan Kota Bait al-Maqdis selepas ia dikuasai golongan Nasarani selama 92
tahun.

Apa yang perlu disebut di sini ialah al-Imam al-Syatibiy telah pergi ke Bait al-
Maqdis pada tahun 587 Hijrah untuk menziarahi Panglima Islam Salahuddin dan
juga untuk mengucapkan tahniah kepadanya diatas kejayaan cemerlang
mengembalikan Bait al-Maqdis ke tangan orang Islam.

Begitulah kekuatan Salahuddin dalam menyempurnakan prinsip-prinsip Islam
dalam urusan jihad, pemerintahan dan ilmu. Beliau tidak pernah jemu berjihad
menentang musuh Islam dan di waktu yang sama amat mencintai ilmu serta
mendekatkan diri dengan ulama. Ia selalu mendengar hadith-hadith Rasulullah

s.a.w. sekali dengan sanadnya. Kehidupan Salahuddin yang selalu berjuang ini
berterusan sehinggalah beliau meninggal pada tahun 589 Hijrah iaitu setahun
sebelum kewafatan al-Syatibiy.
Salah seorang menteri Salahuddin ialah al-Qadhi Abd. Rahim bin Ali al-Baisani
(meninggal tahun 596 Hijrah). Beliau mempunyai kepekaan dalam bidang
bahasa dan sastera. Antara orang yang mendapat tempat di hatinya dan
memandang tinggi terhadapnya ialah al-Imam al-Syatibiy. Al-Qadhi Abd Rahim
memuliakan al-Syatibiy dengan sewajarnya lantaran mengetahui keilmuan,
kelebihan dan akhlak terpuji yang dimilikinya. Beliau telah menjemput al-
Syatibiy untuk mengajar al-Quran, bahasa, nahu dan hadith di madrasahnya.
Al-Qadhi telah menyediakan segala kelengkapan kepada al-Syatibiy dan
keluarganya dan kemudahan tersebut telah memenuhi kehidupan al-Syatibiy
sekeluarga.

Jumaat, 25 Februari 2011

Tafsiran surah العصر

سورة العصر 1 - (والعصر) الدهر أو ما بعد الزوال إلى الغروب أو صلاة العصر

إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِي خُسْرٍ
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ

(إلا الذين آمنوا وعملوا الصالحات) فليسوا في خسران (وتواصوا) أوصى بعضهم بعضا (بالحق) الإيمان (وتواصوا بالصبر) على الطاعة وعن المعصية
1. Demi Masa!
2. Sesungguhnya manusia itu Dalam kerugian -
3. kecuali orang-orang Yang beriman dan beramal soleh, dan mereka pula berpesan-pesan Dengan kebenaran serta berpesan-pesan Dengan sabar.

Khamis, 24 Februari 2011

Makhraj dan Sifat Huruf

مخرج حروف

بهاس : تمفت كلوار.
اصطلاح : تمفت كلوار حروف هجائية.

بهاضين مخرج

( باب مخارج الحروف )

مخارج الحروف سبعة عشر * على الذى يختاره مناختبر

فالف الجوف واختاها وهي * حروف مد للهواء تنتهي

ثم لاقص الحلق همز وهاء * ثم لوسطه فعين حاء

ادنا غين خاؤها القاف * اقص اللسان فوق ثم الكاف
اسفل والوسط فجيم اشين يا * والضاد من خافته اذ وليا

الاضراس من ايسر او يمناها * واللام ادناها لمنتهاها

والنون من طرفه تحت اجعلوا * والراء يدانيه لظهر ادخلوا

والطاء والدال وتامنه ومن * عليا الثنايا والصفير مستكن

منه ومن فوق الثنايا السفلى * والظاء والذال وثا للعليا

من طرفيهما ومن بطن الشفه * فالفا مع اطراف الثنايا المشرفة

للشفتين الواو باء ميم * وغنة ومخرجها الخيزشوم

1. عام :
مخرج عموم باضي حروف هجائية مغاندوغي ساتو مخرج خاص اتاو لبيه
1) الجوف (روغض مولوت)
2) الحلق (روغض حلقوم)
3) اللسان (ليده)
4) الشفتان ( دوا بيبير مولوت)
5) الخشيوم ( روغض هيدوغ)

2. خصوص :
مخرج خصوص باضي ستياف حروف هجائية
فالف الجوف واختاها وهي * حروف مد للهواء تنتهي

1. الجوف : (روغض مولوت) ياءيت مخرج باضي حروف مد( ا ، و ، ي)

ثم لاقص الحلق همز وهاء * ثم لوسطه فعين حاء

ادنا غين خاؤها القاف * اقص اللسان فوق ثم الكاف

2. الحلق : (روغض حلقوم) ياءيت مخرج باضي حروف2 حلقي دان تربهاضي
كفد تيض:
أ‌. فغكل حلقوم ( ء ، ه )
ب‌. تغه حلقوم ( ح ، ع )
ت‌. هوجوغ حلقوم ( غ ، خ )





اقص اللسان فوق ثم الكاف
اسفل والوسط فجيم اشين يا * والضاد من خافته اذ وليا

الاضراس من ايسر او يمناها * واللام ادناها لمنتهاها

والنون من طرفه تحت اجعلوا * والراء يدانيه لظهر ادخلوا

والطاء والدال وتامنه ومن * عليا الثنايا والصفير مستكن

منه ومن فوق الثنايا السفلى * والظاء والذال وثا للعليا


3. اللسان : (ليده)
أ‌. فغكل ليده دأغكت كللاغيت لمبوت كلوار درفداث حروف (ق).
ب‌. فغكل ليده دأغكت كللاغيت لمبوت سلفس مخرج كلوار درفداث (ك).
ت‌. فرتغهن ليده دأغكت كللاغيت كرس كلوار درفداث (ج، ش، ي).
ث‌. بهاضين تفي ليده دباوا كضراهم اتس كانن اتاو كيري اتاو كدواث سكالي كلوار درفداث حروف (ض).
ج‌. هوجوغ ليده دأغكت كللاغيت كرس دباوا كضوسي ضيضي اتس كلوار درفداث (ل).
ح‌. هوجوغ ليده دأغكت كهوجوغ للاغيت بردكتن ضوسي اتس كلوار درفداث ( ن) مخرجث لبيه دكت دغن مخرج (ل).
خ‌. هوجوغ ليده دأغكت كضوسي ضيضي دفن اتس كلوار درفداث حروف (ر).
د‌. هوجوغ ليده دباوا كفغكل ضيضي درفد اتس كلوار درفداث حروف (د ، ت ، ط).
ذ‌. تفي ليده دأغكت كللاغيت تتافي تيدق اد فنكنن يغ قوات دضوسي كلوار درفداث حروف ( ز، س، ص ).
ر‌. هوجوغ ليده دان دوا ضيضي دفن اتس كلوا درفداث ) ظ ، ذ ، ث).

من طرفيهما ومن بطن الشفه * فالفا مع اطراف الثنايا المشرفة

للشفتين الواو باء ميم

4. الشفتان : (دوا بيبير مولوت)
أ‌. فروت بيبير مولوت باوه برسام هوجوغ ضيضي دفن اتس كلوار درفداث حروف (ف).
ب‌. دوا بيبير مولوت كلوار درفداث حروف (ب، م، و(.

وغنة ومخرجها الخيزشوم
5. الخيشوم (روغض هيدوغ) اياث مخرج باضي غنة / دغوغ.



















صفة حروف

بهاس : سسواتو يغ براد فد ساتو2 ذات سام اد حسي سفرتي فوتيه، هيتم اتاو معنوي سفرتي عَالمَ، عاديل دان سباضايث.
اصطلاح : علمو تجويد اياله كأداءن يغ ترجادي كفد مان2 حروف كتيك ملفظكن فد مخرجث سفرتي برلالو نفس فد حروف مهموسة دان سباليقث.

بهاضين صفة2 حروف

( باب الصفات )

صفاتها جهر ورخو مستفل * منفتح مصمته والضاد قل

مهموسها ( فحثه شخص سكت)* شديدها لفظ ( اجد قط بكت )

وبين رخو والشديد ( لن عمر )* وسبع علو (خص ضغط قظ) حصر

وصاد ضاد طاء ظاء مطبقة * و( فر من لب) الحروف المذلقه

صفيرها صاد وزاي سين * قلقلة ( قطب جد ) واللين

واو ياء سكنا وانفتحا * قبلهما والانحراف صححا

في اللام والرا وبتكرير جعل * وللتفشى الشين ضاد استطل

1


. صفة2 حروف يغ برلاونن

1) الهَمَس :
سوارا يغ لمه كران لمهث تكنن حروف فد مخرجث مثببكن نفس تروس برلالو برساماث. حروف (سكتفحثه شخص).

2) الجَهْر :
لاون باضي الهمس، ياءيت ترغ دان جلس بوثي سوارا كتيك برلفظ دغن حروف-حروفث دغن سبب برلاكو فنكنن سوارا فد مخرجث. حروفث سلاءين درفد حروف الهمس دأتس.

3) الشِدَّة :
ياءيت سوارا يغ كرس دان كمس كران قواتث تكنن حروف فد مخرجث. حروف -حروفث اياله (أجد قط بكت).

4) الرَخَاوَة :
لاون باضي الشدة ياءيت سوارا ضمبور دان لمه كران لمهث تكنن حروف فد مخرج. سوارا ايت تروس برلالو دسببكن لوغضرث تكنن حروف فد مخرج. حروفث اياله (خذ قث حظ فض شوص زي ساه).

5) الإستِعلاء :
ياءيت منيغضيكن ليده كللاغيت كتيك برلفظ دغن حروف -حروفث. حروف -حروفث اياله (خص ضغط قظ).

6) الإستِفَال :
لاون باكي الإستعلاء، ليده تيدق تراغكت كتيك ممبوثيكن حروف-حروفث. حروف -حروفث اياله (أنشر حديث علمك سوف تجهر بذا).


7) الإطبَاق :
ياءيت بهاضين تفي ليده ملغكوغ دان ملكت كللاغيت كتيك ممبوثيكن حروف -حروفث. حروف -حروفث اياله (صضطظ).

8) الإنفِتَاح :
لاون باضي الإطباق. ياءيت دغن مرغضغكن تفي ليده دري للاغيت كتيك برلفظ دغن حروف -حروفث. حروف-حروفث اياله (من أخذ وجد سعة فزكا حق له شرب غيث).

9) الإذلاق :
ياءيت خفت دان ريغن كتيك ممبوثيكن حروف -حروفث. حروف -حروفث اياله (فر من لب).

10) الإصْمَات :
لاون باضي الإذلاق. ياءيت برتث حروف كتيك ملفظكنث. حروفث اياله (جز غش ساخط صد ثقة اذ وعظه يحضك).

2. صفة2 حروف يغ توغضل
1. الصَفِير :
سوارا يغ لبيه درفد لفظث يغ مثروفاءي سوارا اوغضس كتيك ممبوثيكنث.
حروف -حروفث اياله ( ص ز س).

2. قلقلة :
ياءيت دتقن سوارا يغ لبيه كتيك مثبوت حروف -حروفث. حروف -حروفث اياله (ق، ط، ب، ج، د)

3. اللِيْن :
ياءيت مثبوت حروف2 دغن لمبوت تنفا ممبرتكنث. حروفث اياله (و، ي) يغ ساكِن
سبلومث حروف برباريس دأتس.



4. الإنْحِرَاف :
اياله فلينخوغن حروف كتيك كلوار درفد مخرجث كأره مخرج يغ لاءين.
حروف -حروفث اياله ( ر، ل)

5. التكرير :
ضترن لمبوت فد هوجوغ ليده كتيك برلفظ دغن حروفث ياءيت (ر).

6. التَفَشِي :
ياءيت برهمبورن اغين يغ كلوار دري مولوت كتيك مثبوت حروفث ياءيت (ش).

7. الإستِطَالة :
ممنجغكن لفظ كتيك مثبوت حروفث ياءيت (ض).


تيغكتن2 صفة حروف

صفة2 حروف تربهاضي كفد تيض كومفولن ياءيت صفة2 سدرهان، صفة قوات دان صفة لمه.

صفة2 قوات ترديري درفد : الجهر، الشدة، الإستعلاء، الإطباق، الصفير، الإنحراف، القلقلة، التفشي، الإستطالة، الإصمات دان التكرير.

صفة2 لمه فولا اياله : الهمس، الرخاوة، الإستقال، الإنفتاح، اللين دان الإذلاق.

سهوبوغن دغن اين مك حروف2 القرءان بوليه دبهاضيكن كفد تيض. كيراث سسواتو حروف ممفوثاءي لبيه باثق صفة2 قوات اياث دكيرا حروف قوات. سباليقث جك سسوات حروف ممفوثاءي لبيه باثق صفة2 لمه اياث دكيرا حروف لمه، دان كيراث سسواتو حروف ممفوثاءي سام باثق دأنتارا صفة2 قوات دان صفة2 لمه اياث دكيرا حروف سدرهان.

جدوال بهاضين صفة برلاونن سرتا خونتوهث

صفة2 حروف يغ برلاونن بيلغن
حروف صفة حروف صفة
فحثه شخص سكت الهمس
(بوثى مندسوس) عظم وزن قارئ ذي غض جد طلب الجهر (ثاريغ) 1
خذ قث حظ فض شوص زي ساه رخاوة (لمبوت) أجد قط بكت الشدة (قوات) 2
أنشر حديث علمك سوف تجهر بذا إستفال (منورون) خص ضغط قظ إستعلاء (منيغضي) 3
من أخذ وجد سعة فزكا حق له شرب غيث إنفتاح (ممبوك) صضطظ إطباق (منوتوف/مندمفيق) 4
فر من لب إذلاق ( ترضلينخير) جز غش ساخط صد ثقة اذ وعظه يحضك إصمات (ترتاهن) 5









جدوال بهاضين صفة2 حروف توغضل سرتا خونتوه

صفة2 حروف توغضل بيلغن
ص ز س صفير (برسيول / بردسير) 1
ق ط ب ج د قلقلة (بردتق / برضتر) 2
و ي لين (لمبوت / لونق) 3
ر ل إنحراف (ملينخوغ) 4
ر تكرير (براولغ2) 5
ش تفشى (برهمبوران) 6
ض إستطالة (ممنجغ) 7

حكوم ( ر ) دان ( ل )
( باب الراءات )

ورقق الراء اذا ما كسرت * كذلك بعد الكسر حيث سكنت

ان لم تكن من حرف استعلا * او كانت الكسرة ليست اصلا

والخلف في فرق لكسر يوجد * واخف تكريرا اذا تشدد

1. سبوتن ( ر ) ياءيت مغضرقكن هوجوغ ليده ببراف كالي كتيك مثبوتث تتافي حروف (ر) تيدق برعمل دغن صفتث.
2



. حكوم ( ر ) تربهاضى كفد تيض بهاضين :
ا. حروف ( ر ) يغ واجب دتفخيمكن (تبل)
i. ( ر ) يغ برباريس دأتس اتاو دهادفن.
خونتوهث :
$uZ­/u‘، #J‰÷ƒurâ‘
ii. ( ر ) يغ ماتى ددهولوءى اوليه باريس دهادفن.
خونتوهث :
Opsùöäî ، زُرْتُمُ المَقَاِبر
iii ( ر ) يغ ماتى ددهولوءى اوليه همزة وصل.
خونتوهث :
ÇPr& (#þqç/$s?ö‘$# ، ôìÅ_ö‘$#
iii. ( ر ) يغ ماتى ددهولوءى اوليه باريس باوه دان سلفسث حروف إستعلاء.
خونتوهث :
<¨$sÛöÏ% ، #YŠ$|¹óÉD
ب. حروف ( ر ) يغ ترقيق (نيفيس) :
i. ( ر ) يغ برباريس دباوه.
خونتوهث :
Ó§ô_Í‘ ، مِن öNà6Ï9%y`Íh‘
ii. ( ر ) يغ ماتى كران دوقفكن يغ ددهولوءى اوليه (ي) يغ ماتى. خونتوهث :
֍ƒÏ‰s% ، ׎öyz
iv. ( ر ) يغ ماتى ددهولوءى اوليه باريس دباوه يغ اصلي تيدق دأيكوتى اوليه حروف2 إستعلاء.
خونتوهث :
7ptƒóÉD ، tböqtãöÏù

ج. حروف ( ر ) يغ هاروس دترقيق (نيفيس) دان دتفخيم (تبل) :
i. حروف ( ر ) يغ ساكن ددهولوءى اوليه كسرة يغ اصلي تتافي دهوبوغى اوليه حروف إستعلاء يغ برباريس دباوه.
خونتوهث :
‘@ä. 5-öÏù
ii. حروف ( ر ) ساكن ددهولوءى اوليه حروف إستعلاء يغ ساكِن دان سبلومث دهوبوغى اوليه حروف برباريس كسرة.
خونتوهث :
tû÷ütã ̍ôÜÉ)ø9$# ، .óÁÏB
iii. حروف ( ر ) يغ برسامبوغ دغن ( ي ) يغ دحذفكن (أولى ترقيق). خونتوهث :

‘ä‹çRur اصلث “‘ä‹çRuru
ÎŽô£o„ اصلث “Žô£o„